vrijdag 29 januari 2010

Zusjes

IMG_4710 (Small)PICT0014 (Small)  Links is Bo, het nest-zusje van Flopke en rechts is Flopke. Kunnen jullie het verschil zien? Wij konden dat bijna niet!Left is BO, full sister of Flopke. Can you see the difference? We hardly could!

IMG_4709 (Small) BoIMG_4713 (Small) PICT0003 (Small) li Bo, re Flopke Left = Bo, Right = Flopke

Flopke’s Kennel Avontuur!

PICT0049 (Small)Flopke is weer lekker terug op honk en is even niet bij mij weg te slaan! Normaal slaapt ze rustig in de woonkamer of gang, maar op het moment zoekt ze toch sneller mijn aanwezigheid op (in mijn werkkamer dus) om lekker bij weg te dromen. Ze heeft het heel goed gedaan in de kennel, maar de eerste dagen (vooral de zondag dat we haar brachten) was ze erg onder de indruk en onderdanig naar de verzorgsters, vertelden die me later. Vanaf de dinsdag kreeg ze er een maatje bij, een bruin labrador teefje, waar ze dikke vriendjes mee werd en veel mee gespeeld heeft. Toen die weg ging kreeg ze een nieuw teefje in het hok, maar die was rustiger en daardoor was Flopke zelf ook rustiger. Ze was vrolijk en luisterde goed, zelfs als ze weer naar binnen moest na het spelen 2x per dag. We konden merken dat ze veel gespeeld had, want ze was behoorlijk af gevallen! Nu was ze iets aan de dikkere kant voordat we haar brachten, doordat ze zo weinig beweging had gehad tijdens haar blessure periode en ik zelf vlak daarna te ziek was om veel te doen en mevrouwtje ook zelf nog loops werd (tja, dan laat je haar dus ook niet los rennen in het park, he). Al met al heeft ze het dus goed naar haar zin gehad, maar toen ze DH als eerste zag had ze een blik op haar koppie van ongeloof! En vlak daarna zag je het dubbeltje vallen en stormde ze echt op hem af! Daarna was ik ook aan de beurt (was net even weg gelopen om haar riem op te halen uit de auto) en dat heb ik geweten! In de auto lag ze doodstil tegen me aangedrukt, alsof ze intens genoot van het contact en met haar oogjes dicht en koppie op mijn arm! Thuis gekomen wilde ze alleen maar geaaid worden, wel een half uur lang. Ze kon er geen genoeg van krijgen gewoonweg! Dus heb ik haar maar ff laten begaan totdat ze uit zichzelf bij me weg durfde te lopen en het blijkbaar even genoeg was. Nu nog heeft ze momenten dat ze ineens even in me moet kruipen en moet voelen dat ik er nog steeds echt ben. De eerste avond was ze erg onderdanig en durfde bijna niet dicht bij me te komen als ik op de bank zat. Ze lag op de grond onder mijn voeten alsmaar omhoog te kijken, alsof ze genoot van alleen de aanblik al! Ze durfde zelfs niet te gaan slapen en hield zichzelf echt wakker, alsof ze bang was dat ik daarna ineens verdwenen zou zijn. Pas toen ik mijn hand op haar ruggetje legde en liet liggen, viel ze in slaap. Ze had ook zoveel indrukken te verwerken van die ene dag! Gelukkig durft ze nu langzaamaan weer wat vrijer te bewegen en wordt ook wat brutaler…zichzelf dus weer! Ze moet wel haar plaats weten in onze roedel, maar ZO timide hoeft nu ook weer niet hoor! Nu haar loopsheid bijna over is zal ze ook wat zekerder worden vanuit zichzelf. Die loopsheid maakte haar thuis al extra onzeker en toen nog de kennelperiode eroverheen! Maar dat heeft duidelijk wat tijd nodig en vooral weer opbouw van vertrouwen. Maar je voelt je wel heel erg welkom hoor, als je hondje je zo uitbundig begroet! En het is weer volop genieten elke dag! Wat ben je dan toch een rijk mens….

dinsdag 12 januari 2010

Flopke LOOPS/ Floppy’s 1st HEAT

 

PICT0032 (Small) Zelfs Flopke is in slow motion winter-stand gaan staan! Ze is afgelopen vrijdag 8 januari LOOPS geworden! Mijn kleine meisje is dus GROOT geworden. Ze snapt er helemaal niks van, maar de natuur roept en ze gedraagt zich er goed naar. Is erg schoon op zichzelf ed., dus dat is een goed teken. Verder is ze behoorlijk onzeker en erg waaks geworden. Ze zit de hele dag voor de balkon deuren alles buiten in de gaten te houden en blaft naar elke vogel die te dicht in haar buurt komt. Ja, ze vliegen natuurlijk ook weg, dus ze gehoorzamen haar goed. Zal het wel stimuleren dat ze blijft blaffen. Als ze erg te keer gaat leidt ik haar af en dan is het ook gauw over. Zal er wel een beetje bij horen denk ik dan maar! Maar ze slaapt verder veel en is duidelijk ook echt moe. Komt nu toevallig heel goed uit nu ik zelf bijna geen energie heb. Ook is het lekker dat ze dit gehad heeft voordat de cursus weer begint, want anders zou ze niet naar les mogen. Raken alle reuen van de leg LOL!

Even Floppy is doing it all in slow motion, because she is going through her first heat. My little girl has grown up! She doesn’t understand one little bit of it and is very insecure, but nature calls and she behaves well. She is very clean on herself, which is a good thing I guess, so hardly any extra work for me. For the rest she is very watchful. The whole day she sits in front of the balcony doors and watches all the birds that fly by and barks them away. When she gets annoying I distract her and than it is over for a while. I think it is part of the process. But she does sleep a lot more and is obviously also very tired. Now it is not inconvenient for me while I have less energy myself! It is also nice she has gone through this now and not later while the new class is starting at the end of the month, otherwise she wasn’t allowed to go. All the males would be distracted! LOL!

zondag 3 januari 2010

Flopke’s pootje is OK!

Ja, dit is echt een mijlpaal! Op Nieuwjaarsdag ben ik lekker met haar naar het park geweest! Tja, als je precies 10 maanden jong bent moet je toch eindelijk eens proberen om je energie kwijt te raken toch? Nou, gelukkig ging dat super goed! Ze speelde best lekker met andere hondjes, waarvan 2 pups van haar leeftijd en daarvan zelfs een gele lab (reutje) van ook 10 maanden! Ze speelt nu eenmaal het liefste met andere labjes! Snap het ook niet, maar het is wel zo! Naar huis kon ze nog prima lopen en ook tijdens het spelen bleef ze goed recht op haar pootje staan! Thuis gekomen ook geen enkel probleem gezien en zelfs later op de avond (wanneer voorheen de problemen goed zichtbaar werden) bleef ze goed lopen en lekker spelen en rennen zelfs! Ja, ik denk echt dat we het gehad hebben met deze blessure en ben er erg blij mee! Eindelijk kan ze langer spelen zonder steeds terugval en pijn! Ze is ook lekker vrolijk sinds het beter gaat (logisch als je geen pijnlijk pootje meer hebt) en is echt een super knuffel de laatste weken! Manlief is vooral haar doelwit, alsof ze snapt dat die vrij is en alle tijd voor haar heeft! ‘s Morgens heeft ze al door dat ie niet weg is en sprint letterlijk de woonkamer in voor een ochtend begroeting! Dat zal nog wennen worden volgende week!

Yes, this is a milestone! On New Year’s Day I went to the parc with her to let her play and run. When you are precisely 10 months young you need to get rid of all your energy once in a while. Well, it went super good! She played enthousiastically with the other doggies and 2 were of her age. One of them even a male yellow lab of the same age – also 10 months young. She just loves to play with other labs the most! It is like they are attrackted to each other! I don’t understand why, but she does! Going home she still get walking straite and also while palying she stood on her leg very strongly. Coming home I didn’t see any change and even later in the evening (when normally all the problems bacem most visable) she kept walking so well! She even played and run through the house! Ye, I think we have had it with this injury! and I am very pleased with it! Finally she can play and run without having to hold her back and calm. And no other injuries or pain in the end as result of playing or running! She is ijn a very good mood these days. Of course if you aren’t hurting your leg every day over and over again! And she is very cuddling those past few weeks! Like she notices hubby is home and has time for her. She made him her target first thing when she gets awake! She notices when he isn’t gone to work and runs into the living room for a good morning hug! She will have to get used to him being gone again next week!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...